Coffee......??

तू समोर अशी माझ्या
मला वेडी करता-करता
क्षण सारे थांबून गेले
एकटक तुला बघता-बघता

काय सांगू अदा तुझी
कवितेत कशी मांडू ?
नम्र तुझे रूप सोनेरी
शब्दात कसे बांधू ?

काहीच न्हवते सुचत मला
समोर तुझ्या बसता-बसता
मग क्षण थांबून गेले
एकटक तुला बघता-बघता…….।।१।।

अश्या वेळी दोघांमध्ये
coffee ची जोडी बसली होती
हरवून गारवा स्वताची
ती एकमेकात रमली होती

त्यांना सुद्धा प्रेम जडले
तुझ्या माझ्यात झुलता-झुलता
क्षण सारे थांबून गेले
एकटक तुला बघता-बघता……।।२।।

वाटलं मग जग सारं
इथंच थांबून बसावं
तुझ्या सोबत coffee पीत
कायम असंच जगावं

अशीच वेळ निघून गेली
एक एक घोट घेता-घेता
क्षण मात्र  थांबून गेले
एकटक तुला बघता-बघता….।।३।।

अजून सुद्धा जिभेवरती
coffee तिचं घुटमळते
आठवण काढून तुझी मग
माझे मन तळमळते

पुन्हा भेटू नव्याने ग
coffee नवीन पिण्याकरिता
क्षण पुन्हा थांबून जातील
एकटक तुला बघता-बघता…… ।।४।।

क्षण पुन्हा थांबून जातील
एकटक तुला बघता-बघता……


-प्रशांत भोपळे
(Date: ०५/०४/२०१६)  


Tag: Love| Passion |Marathi | Poem | Kavita | Romantic

ते मोजके क्षण

       मोजके क्षण तुझ्यासवे
       माझे भान हरपून गेले
       तुझ्यामधले काही दुवे
       माझ्यामध्ये सोडून गेले

तू फुलपांखरू अल्लड वेडी
तू नाजूक नम्र कळी
पहिल्या पावसाच्या चाहूल होता
स्वछंद नाचणारी मोर परी

       तुझ्या हास्यामध्ये सखे
       माझे मन विरून गेले
       तुझ्यामधले काही दुवे
       मग माझ्यामध्ये राहून गेले…. ।।१।।

बोलका तुझा चेहरा
अन अबोल गाली खळी
चश्यामागून चोरून पाहती
हिरवा चाफा एक कळी

       त्या कळीची बेधुंद हास्य
       खळीत मला बुडवून गेले
       तुझ्यामधले काही दुवे
       मग माझ्याजवळ सोडून गेले …. ।।२।।

मोजकेच क्षण होते पदरी
मला तेव्हा जगण्याकरिता
तुझ्या नयनी वेड्या सारखे
बुडून मग वाहण्याकरिता

       तू निघून जातो म्हणता
       क्षण तसेच गोठून गेले
       तुझ्यामधले काही दुवे
       माझ्यामध्ये सोडून गेले…।।३।।

थांबवून तुला घ्यावे
असा विचार मनात आला
तोडून सारे बंधन हा
मन वेडा झाला

       पण वेळ संपली आता
       घड्याळ माझे सांगून गेले
       तुझ्यामधले काही दुवे
       मग माझ्यामध्येच राहून गेले…।।४।।

तुझ्यामधले काही दुवे
मग माझ्यामध्येच राहून गेले…


-प्रशांत भोपळे
(Date: ०५/०४/२०१६)

Tag: Marathi | Love |Passion |Poem |Romantic

राधेचे रुप....

कसे सांगू शब्दामध्ये
राधा माझी कशी आहे
प्रत्तेक गोपिका लाजेल
अदा तिची अशी आहे.……।।

राधा माझी माऊली सारखी
प्रेम बनून वाहणारी
राधा माझी हवे सारखी
सतत साथ देणारी      
       राधा म्हणजे प्रेमाचे
       फक्त एक सुखं आहे
       कसे सांगू शब्दामध्ये
       राधेचे जे रुप आहे…….।।१।।

राधा जणू सागरासारखी
खळखळून हसणारी
शिपल्या गणित लाखो दुःखं
खोल लपवून ठेवणारी
       बोलणं जणू लाटेमागे
       अजून एक लाट आहे
       कसे सांगू शब्दामध्ये
       राधेचे जे रुप आहे…….।।२।।

अश्रु तिच्या नयनी कधी
टपोरे ते मोती
त्यांची किंमत कशी सांगू
सगळीच रत्ने खोटी
       तिच्या एक एक अश्रू मागे
       माझे ठोके चुकत आहे
       कसे सांगू शब्दामध्ये
       राधेचे जे रुप आहे…….।।३।।

हास्य माझ्या राधेचे
पावसाच्या सरि बरसती
भिजवून साऱ्या गावाला
माझ्यावरती परतती
       तिच्या हास्य पुढे सारे
       भ्रमांड सुद्धा मूक आहे
       कसे सांगू शब्दामध्ये
       राधेचे जे रुप आहे…….।।४।।


कसे सांगू शब्दामध्ये
राधेचे जे रुप आहे…….


अशी आहे माझी राधा

-प्रशांत भोपळे
(Date:२७/०२/२०१६)

Tag: #love # Passion #marathi #poem #radha #krishna #kanha

तू, मी आणि कॉफी

एका संद्याकाळी फक्त
तू, मी आणि कॉफी
तिघेच बसलो होतो
आणि काहीच नव्हतं बाकी…….।।

दूर कराया एकटेपणा
कॉफी ला साखरेची साथ
तुझ्या माझ्या प्रेमाची
अशीच आहे बात
       बस्स तुझ्या मध्ये प्रित माझी
       विर्घळायची बाकी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।१।।

नजरेत तुझ्या माझी नजर
खोलवर बुडली होती
अबोल आपलं प्रेम ती
इशार्यांनीच बोलत होती
       प्रेमाची ही कबुली पण
       कधीच नाही ओठी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।२।।

वेळ असाच निघून गेला
एकमेकात हरता-हरता
तुझं-माझं आयुष्य
पूर्ण थोडं करता-करता
       अश्या क्षणी वेळेच पण
       भानच विसरू खोटी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।३।।

शेवटी नाही राहवून मी
हात तुझा हाती घेतो
"प्रेम करतेस का माझ्यावर?"
एवढंच तुला बोलून जातो
       तुझ्या झुकल्या नजरेमध्ये
       सगळे उत्तर बाकी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।४।।

एका संद्याकाळी फक्त
तू, मी आणि कॉफी……

-प्रशांत भोपळे
(Date:२४/०२/२०१६)

Tag: Romantic | Marathi | Poem | Kavita | Passion । Love 

फोटो

तूझी माझी आठवण एका
फोटो मध्ये बंद आहे
त्या आठवणी मध्ये माझे
आयुष्य बे धुंद आहे………।।


तू समोर नसता कधी
फोटो तो पहावा
कवितेचा गजरा करून
केसात तुझ्या माळावा
       त्या गजऱ्याचा सुगंध जणू
       प्रेमाचा ग रंग आहे
       तूझी माझी आठवण एका
       फोटो मध्ये बंद आहे…….।।१।।

हास्य तुझे मला मग
गोड गुळ वाटते
वेडे होवून मन मग
मुंगी बनून छेडते
       त्या हास्या पायी माझे
       मन जणू धुंद आहे
       तूझी माझी आठवण एका
       फोटो मध्ये बंद आहे…….।।२।।

तूझी माझी आठवण एका
फोटो मध्ये बंद आहे…….


-प्रशांत भोपळे
(Date:२४/०२/२०१६)

Tag: Romantic | Marathi | Poem | Kavita | Passion । Love 

लाल-परि

सकाळ होते सोनेरी
ती झोपेमधून उठते
आळस थोडा जावा म्हणून
खिडकीत उभी राहते
       खिडकीमध्ये सूर्य मग
       निरखून असा बघतो
       अन पाहून तिचे रूप
       तिला लाल-परि म्हणतो……।।

नजर कधी भिडली तर
लपून ती बसते
ढगात लपून बसला तर
उगाच मनात रुसते
       तिला असं चिडवायसाठी
       मुद्दाम असं  करतो
       खिडकीमध्ये सूर्य मग
       निरखून तिला बघतो……।।१।।

कधी ओल्या केसांनी ती
उन्हात उभी असते
जणू दवांची शाल पांघरून
प्राजक्ता थंडीत फुलते
       त्या फुलाचे शितल रूप
       डोळे भरून पाहतो
       खिडकीमध्ये सूर्य मग
       निरखून असा बघतो……।।२।।

ऊन पावसाचा खेळ झाला
तर मुद्दाम ती भिजते
ओल्या चिंब कायेने ती
सूर्याकडे बघते
       अश्या वेळी सुर्य बावरा
       लाजरा बुजरा बनतो
       ढगाआड सूर्य मग
       निरखून तिला बघतो……।।३।।

खिडकीमध्ये सूर्य रोज
निरखून असा बघतो….


अशी आहे माझी राधा

-प्रशांत भोपळे
(Date:२३/०१/२०१६)

Tag: Romantic | Marathi | Poem | Kavita | Passion

शेवटची भेट

शेवटची भेट हिच आपली
प्रत्तेक भेटीत म्हणायचं
घेवून गोड निरोप मग तू
परतीच्या वाटेस लागायचं……।।

परतीच्या वाटेवरती मग
जीव तुझा धड-धडतो
पुन्हा कधी भेट होईल
हाच विचार घुटमळतो
       अश्या वेळी मेंदूने तुझ्या
       काळजावर लगाम घालायचं
       शेवटची भेट हिच आपली
       प्रत्तेक भेटीत म्हणायचं…….।।१।।

कधी आठवणी पाऊस बनून
मनास तुझ्या भिजवून जातात
कधी कोवळ्या उन्हागत
चटके तुला देवून जातात
       त्या आठवणींमध्ये मग
       रमून तू पण हसायचे
       शेवटची भेट हिच आपली
       प्रत्तेक भेटीत म्हणायचं…….।।२।।

कधी भरल्या गर्दीमध्ये
तू मला शोधतेस
असतो मी थोडा आसपास
कसं तू हे हेरतेस
       लपून मग मी चोरून स्वतः
       निघून तेथून जायचे
       शेवटची भेट हिच आपली
       प्रत्तेक भेटीत म्हणायचं…….।।३।।

कळते मला हाक तुझी
मनापासून घातलेली
पुन्हा नव्या भेटीसाठी
राधा माझी पेटलेली
       कान्हाला या भेटायला मग
       राधेनच हो यायचं
       शेवटची भेट हिच आपली
       प्रत्तेक भेटीत म्हणायचं…….।।४।।


-प्रशांत भोपळे
(Date: ५/१/२०१५)

Love | Romantic | Passion| Kavita | Poem

काय बोलू मी

काय बोलू मी की
मस्त तुला वाटेल
जास्त बोललो मी तर
हुंदका तुझा दाटेल……।।

बोलू का मी प्रेम माझं
ढगा एवढं जास्त आहे
तुझ्या डोळ्यातलं जग सखे
माझ्यासाठी मस्त आहे
       तुझ्या डोळ्यात सखे जणू
       पूर्ण आयुष्य कटेल
       जास्त बोललो मी तर
       हुंदका तुझा दाटेल…….।।१।।

बोलू का मी आठवण तुझी
किती मला येते
त्याच आठवणींन मध्ये रोज
रात्र सरून जाते
       झोपलीस तू आज तर
       स्वप्नात तुला भेटेल
       जास्त बोललो मी तर
       हुंदका तुझा दाटेल…….।।२।।

बोलू का मी सागर किणारा
साद रोज देतो
भेटायला तू येशील म्हणून
रस्ता निरखून पाहतो
       मिठीन घेईन तुला जेव्हा
       आपण पुन्हा भेटेल
       जास्त बोललो मी तर
       हुंदका तुझा दाटेल…….।।३।।

बोलू कसं तुझा अबोला
काटा मनावर येतो
तुझं हास्य पाहण्यासाठी
वेडा पिसा होतो
       तेच हास्य पाहण्यासाठी
       मरून परत उठेल
       जास्त बोललो मी तर
       हुंदका तुझा दाटेल…….।।४।।

-प्रशांत भोपळे
(Date: ५/१/२०१५)

Love | Romantic | Passion| Kavita | Poem

न्हाहलेल्या तुझ्या केसांमध्ये

न्हाहलेल्या तुझ्या केसांमध्ये
गुंतून मी फसलो
त्या देखण्या रुपामध्ये
हरवून मी बसलो

चंद्राची तुझं उपमा देवू
की सुर्य तुझ्या गाली आहे
उधाणलेल्या लाटांसारखी
केसांची ती अदा आहे
       मुखचंद्राच्या चांदण्यामध्ये
       पुरता चातक बनलो
       न्हाहलेल्या तुझ्या केसांमध्ये
       गुंतून मी फसलो…….।।१।।

इंद्रधनूची उपमा देवू
की क्षितिजावरची संध्या आहे
केसांमध्ये तुझ्या सखे
जादुगरी अदा आहे
       इंद्रधनुच्या च्या रंगामध्ये
       पुरता रंगुन बसलो
       न्हाहलेल्या तुझ्या केसांमध्ये
       गुंतून मी फसलो…….।।२।।

त्यात बट एखादी
नागमोडी बनते
बांधून मला पाषामध्ये
प्रेमांत पड म्हणते
       हरवून मग स्वतःलाच मी
       तुझा होवून बसलो
       न्हाहलेल्या तुझ्या केसांमध्ये
       गुंतून मी फसलो…….।।३।।

-प्रशांत भोपळे
(Date:४/१२/२०१५)

Tag:Love |Romantic | Marathi Poem| Kavita | Radha |Krishna   

कर ना एखादी कविता तू पण.....

कर ना एखादी कविता तू पण
प्रेम आहे सांगण्याकरिता
माझ्या वरच्या प्रेमाला तू
शब्दांमध्ये मांडण्याकरिता….….।।

घेशील कागद आठवणीं काढून
शब्द तुझे खेळतील
माझ्यावरच्या प्रेमापायी
यमक स्वतःच जुळतील
       यमक जुळवत थोडे-सोडे
       मीरा माझी बनण्याकरिता
       कर ना एखादी कविता तू पण
       प्रेम आहे सांगण्याकरिता….….।।१।।

अवघड असेल सखे थोडं
थोडं कठीण असेल
प्रेम तुझं इतका आहे
बघ कविता सुद्धा सुचेल
       याच प्रेमाचे अर्थ आज
       शब्दकोषात भरण्याकरिता
       कर ना एखादी कविता तू पण
       प्रेम आहे सांगण्याकरिता….….।।२।।

वाचून नुसतं हसू नको
आता तूही धाडस कर
खाडा-खोड का होयीना
कागद आज तू रखड़
       त्याच कागदावर माझं प्रेम
       चुर्घळलेला बघण्याकरिता
       कर ना एखादी कविता तू पण
       प्रेम आहे सांगण्याकरिता….….।।३।।

कर ना एखादी कविता तू पण
प्रेम आहे सांगण्याकरिता….….

-प्रशांत भोपळे
(Date:३/१२/२०१५)

Tag:Love |Romantic | Marathi Poem| Kavita | Radha |Krishna 

विचार तुझा....

सकाळी जाग येते सखे
विचार तुझा येतो
मुठीत घेवून त्याला मग मी
पुन्हा निजून जातो….….।।

त्या विचारांची मग मी
काय सांगू अदा
तुझं हास्य घेवून माझ्या
स्वप्नात येतो सदा
       स्वप्नात सुद्धा पुन्हा तुझ्यात
       हरवून मीही जातो
       मुठीठ घेवून विचार तुझा
       पुन्हा निजून जातो….….।।१।।

येतो अचानक call तुझा
मग जाग मला येते
तुझ्या मिठीच्या विचारांची
साखळी तुटून जाते
       "उशीर होईल पुन्हा भेटाया"
       हाच विचार म्हणतो
        मुठीठ घेवून विचार तुझा
       पुन्हा निजून जातो….….।।२।।

आता मात्र विचार तुझा
झोपू मला देत नाही
भेट तुझी होईपर्यंत
शांत हा बसत नाही
       भेट तुझी घेण्याकरता
       वेडा-पिसा होतो
       मुठीत घेवून विचार मग मी
       धावत पळत येतो….….।।३।।

रोज तुझी भेट होता
दिवस सुद्धा कमी पडतो
तुझ्या नजरेत पाहून मला
तेवढ्या पुरता शांत होतो
       तू निघून गेलीस की मग
       पुन्हा मला छळू पाहतो
       मुठीठ घेवून विचार तुझा
       पुन्हा मग मी निघून जातो….….।।४।।

मुठीठ घेवून विचार तुझा
पुन्हा मग मी निजून जातो….….

-प्रशांत भोपळे
(Date:३/१२/२०१५)

Tag:Love |Romantic | Marathi Poem| Kavita | Radha |Krishna 

मला पाऊस आवडत नाही

मला पाऊस आवडत नाही
कारण तिची आठवण येते
ओल्याचिंब सरीमध्ये
भिजून समोर उभी होते........।।

तिचा बालिश वागणं
अन तिची चंचल अदा
या पावसातच झालो होतो
तिच्यावरती फिदा
       नक्कल करून तिची
       त्या पावसाला पण मज्जा येते
       म्हणून पाऊस आवडत नाही
       कारण तिची आठवण येते ..........।।१।।

पहिली भेट पावसातली
ती विजेसारखी चमकली होती
धुंद सुसाट वाऱ्यासारखी
मनामध्ये भिणली होती
       त्या बेधुंद क्षणांची
       पुन्हा जाणीव देवून जाते
       म्हणून पाऊस आवडत नाही
       कारण तिची आठवण येते ..........।।२।।

माझ्या मधल्या चातकाला ती
पावसारखी वाटायची
तिची भेट सकाळी होईल
म्हणून रात्र जागायची
       ओल्या चिंब पावसासारखी
       भिजून मग ती भेटायला येते
       म्हणून पाऊस आवडत नाही
       कारण तिची आठवण येते ..........।।३।।

-प्रशांत भोपळे
(Date:२१/११/२०१५)

Tag:Romantic | Marathi | Poem | Love | Passion | Kavita

चल चले उस जगः

 चल चले उस जगः
 कोई नही हो अपने सिवा….।।

मै हात तेरा थामू
बस साथ तेरा मांगू
तू शर्माते हुवे निकले
जब दीदार तेरा मांगू
       मेरे आंखोमें खुदको देख
       तू सिमट जाये कली की तरः
       चल चले उस जगः
       कोई नही हो अपने सिवा…. ।।१।।

तेरे हातो पे नाम मेरा
जब उन्ग्लीयो लिखू मै
तू थरथराये किसी पत्तोन की तरः
तुटके मुझमें बिखरनेको
        उन पत्तोन की सरसराहत
        मन मे मेरे बिजली की तरः
        चल चले उस जगः
        कोई नही हो अपने सिवा…….।।२।।

फ़िर धिमी आवाज में मै पूछूंगा
इझहारे मोहब्बत करदो
बस्स तेरी झुकी पलके
सब बयाँ कर देंगी
        फ़िर कोई आवाज ना हो
        अपने धडकनों कें सिवा
        चल चले उस जगः
        कोई नही हो अपने सिवा…….।।३।।

चल चले उस जगः
कोई नही हो अपने सिवा…….

-प्रशांत भोपळे
(Date:२३/११/२०१५)
  

पसारा

थोडसं तू येवून जा
भेट एक देवून जा
माझ्या मनातला पसारा सखे
थोडासा तू आवरून जा……।।

पसाऱ्यामध्ये सखे
आठवणींची खेळणी आहेत
दोघांनी खेळेलेले
खेळ थोडे जुने आहेत
       त्या खेळण्यांवरची सखे
       धूळ थोडी झाडून जा
       माझ्या मनातला पसारा सखे
       थोडासा तू आवरून जा……।।१।।

पसाऱ्यामध्ये  कोनाड्यात त्या
वह्यामध्ये आहे दर्पण
ज्यात लिहिले होते आपल्या
प्रत्तेक भेटीचे नाजूक वर्णन
       निखळलेली काही पाने
       पुन्हा वहीत जोडून जा
       माझ्या मनातला पसारा सखे
       थोडासा तू आवरून जा……।।२।।

भिंतीलगत पडला तसाच
छोटा एक पिटारा आहे
तुझ्या माझ्या गुपितांचे
त्यामध्ये पसारा आहे
       लपवून सारी गुपितं तू
       कुलूप त्याला घालून जा
       माझ्या मनातला पसारा सखे
       थोडासा तू आवरून जा……।।३।।

बघ साऱ्या मनामध्ये
भावनांच्या घड्या विस्कटलेल्या
इथल्या तिथल्या साऱ्या जागा
भावनांनी या भरलेल्या
       सावरून साऱ्या भावनांना तू
       थोडे मोकळे करून जा
       माझ्या मनातला पसारा सखे
       थोडासा तू आवरून जा……।।४।।

-प्रशांत भोपळे
(Date:१७/११/२०१५)


Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

बघ प्रेम करून

आभाळ भरल्या ढगासंग
पाऊस बनण काय असतं
प्रेम करून बघ कळेल
प्रेम म्हणजे काय असतं

एकांतात प्रेमच्या
तारे मोजणं काय असतं
आठवण काढून कुणाची तर
चांदण्यात भिजण काय असतं
       बघ प्रेम करून कळेल
       प्रेम म्हणजे काय असतं......।।१।।

आठवण काढून त्या क्षणांची
आरशात बघण काय असतं
अन आपल्याच डोळ्यामध्ये कधी
दुसऱ्याला बघणं काय असतं
       बघ प्रेम करून कळेल
       प्रेम म्हणजे काय असतं......।।२।।

जळणाऱ्या ज्योती वर
पाखरू बनण काय असतं
अन प्रेमापायी तिच्या
जळून मरणं काय असतं
       बघ प्रेम करून कळेल
       प्रेम म्हणजे काय असतं......।।३।।

प्रेम करत राहण्यासाठी
जगाशी लढणं काय असतं
उधाणलेल्या सागरामध्ये
होडी बनून खेळणं काय असतं
       बघ प्रेम करून कळेल
       प्रेम म्हणजे काय असतं......।।४।।


-प्रशांत भोपळे
(Date:५/११/२०१५)



Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

वाटाड्या

प्रितीच्या या डोहामध्ये
खळ-खळ वाहत होतो
झरा बनून तुझ्या प्रितीचा
तुझ्यापर्यंत होतो

तू होतीस प्रेमाची
वेगळीच एक छाया
तू होतीस जीवनाची
वेगळीच एक माया
       प्रवास होता जीवनाचा
       मी प्रवास पूर्ण जगलो
       बनून वाटाड्या तुझ्यासाठी
       तुझ्यापुरताच उरलो…

तू होतीस डोळ्यामध्ये
साठवलेली धारा
तू होतीस कल्पनेचा
वेगळाच एक वारा
       धारेमध्ये वाऱ्यासंगे
       सत्व विसरून वाहिलो
       बनून वाटाड्या तुझ्यासाठी
       तुझ्यापुरताच राहीलो…

पण प्रवास आला संपत
आता समुद्र समोर आहे
प्रितीच्या या डोहाचे
अस्थित्व संपत आहे
       बनून प्रशांत सागर मी
       सामावून आज गेलो
        बनून वाटाड्या तुझ्यासाठी
       तुझ्यापुरताच राहीलो…


-प्रशांत भोपळे
(Date:४/११/२०१५)



Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

काटा

नजर तुझी झुकलेली
आभाळागत दिसते गं
आठवण पहिल्या प्रेमाची
काटा मनास रुतते गं…।।

कंठ दाटून आला तुझा
डोळे सुद्धा पाणावले
जेव्हा इतक्या दिवसांनी तू
अवचीत मला पाहीले
       शांत तुझं राहणं पण
       खूप बोलून गेलं गं
       आठवण पहिल्या प्रेमाची
       काटा मनास रुते गं…।।१।।

आठवण जुन्या वेळेची मग
मनात साठवू लागलीस
निरनिराळे क्षण जुने तू
उगाच आठवू लागलीस
       त्या क्षणात आपले जग
       जगापासून वेगळे गं
       आठवण पहिल्या प्रेमाची
       काटा मनास रुततो गं…।।२।।

पण नातं आज आपलं
सुकलेल्या नदीसारखं
तहानलेल्या कृष्णाने या
काठावरती बसल्या सारखं
       जाणीव जेव्हा संपल्याची
       उरलो आपण एकटे गं
       आठवण पहिल्या प्रेमाची
       काटा मनास रुततो गं…।।३।।

आठवण पहिल्या प्रेमाची
काटा मनास रुततो गं…


-प्रशांत भोपळे
(Date:३/११/२०१५)



Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

प्रेमाची भाषा

नजरेत नजर देऊन तुझं
तू हळूच नजर चोरायची
प्रेमाची ही भाषा मला
कधीच नाही कळायची…।।

पाहून मला तुझं
उगाच गाली हसणं
चालत पुढे जाता जाता
माग वळून बघणं
       त्या वळून बघण्यामध्ये
       वेगळीच अदा असायची
       प्रेमाची ती भाषा मला
       कधीच नाही कळायची…।।१।।

माझ्यासाठी रोज तुझं
वाट माझी बघणं
कितीही उशीर झाला तरी
कधीच नाही चिडणं
       तुझ्या वाट बघण्यामध्ये
       वेगळीच नशा असायची
       प्रेमाची ही भाषा मला
       कधीच नाही कळायची…।।२।।

हात पुढे करता मी
हाती हात धरायची
विनाकारण कधी कधी
मुठ तू अवळायची
       तुझ्या हाती हात असता
       वेगळीच उब भासायची
       प्रेमाची ही भाषा मला
       कधीच नाही कळायची…।।३।।

घराकडे जाता जेव्हा
वाट परतीची लागायची
"नको ना जावू " अशी
हाक मनातून निघायची
       माझ्या मनाची बैचेनी मग
       मलाच नाही कळायची
       प्रेमाची ही भाषा मला
       कधीच नाही कळायची…।।४।।

प्रेमाची ही भाषा मला
कधीच नाही कळायची…


-प्रशांत भोपळे
(Date:२/११/२०१५)


Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

पुन्हा एकदा

एकदा तुला पहावस वाटतं
पुन्हा तुला भेटवसं वाटत
तुझ्या डोळ्यांच्या पापण्यांमध्ये
स्वप्न बनून खेळावासं वाटतं …।।

शेवटची भेट आपली
अर्धवट राहिली होती
भातुकलीच्या खेळासारखी
मोडून मधेच गेली होती
       त्या खेळाचा डाव पुन्हा
       तुझ्या हाती दयावसं वाटतं
       अन तुझ्या डोळ्यांच्या पापण्यांमध्ये
       स्वप्न बनून खेळावासं वाटतं …।।१।।

पुन्हा एकदा नयनी तुझ्या
चिंब होवून भिजावंसं वाटतं
पुन्हा तुझ्या केसांखाली
रात्र होवून निजावंसं वाटतं
       त्या केसांच्या बटेमध्ये
       पुन्हा पुन्हा गुंतावसं वाटतं
       अन तुझ्या डोळ्यांच्या पापण्यांमध्ये
       स्वप्न बनून निजावंसं वाटतं …।।२।।

आठवतं अजून सुद्धा
जेव्हा आपण भेटायचो
वेडावलेल्या मुलांसारख
एकमेकांशी खेळायचो
       पुन्हा तसेच लहान होवून
       नजरेत बघत बसावसं वाटतं
       अन तुझ्या डोळ्यांच्या पापण्यांमध्ये
       स्वप्न बनून खेळावासं वाटतं …।।३।।

भेट नेहमी पूर्ण व्हायची
आणि तू पण म्हणायचं
"तुझी खूप आठवण येईल
पुन्हा कधी भेटायचं ?"
       याचं प्रश्नाचं उत्तर देण्या
       तूच परत यावंसं वाटतं
       अन तुझ्या डोळ्यांच्या पापण्यांमध्ये
       स्वप्न बनून खेळावासं वाटतं …।।४।।

अन तुझ्या डोळ्यांच्या पापण्यांमध्ये
स्वप्न बनून निजावंसं वाटतं …

-प्रशांत भोपळे
(Date:१/११/२०१५)


Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

कोणी म्हणावं वेंड

कोणी म्हणावं वेंड
कोणी बावळट  मला म्हणावं
पण तुझ्या ओठांच्या कौतुकानं
नेहमीच मला सजवावं….।।

खूप आनंद होतो जेव्हा
तू येवून बोलतेस
शांत जर बसलो असेल
स्वतः येवून हसवतेस
       शांत माझं बसणं का
       तुला सहन न व्हावं
       अन तुझ्या ओठांच्या कौतुकानं
       नेहमीच मला सजवावं….।।१।।

हसण्यात तुझ्या नेहमी
मन माझं हसतं
अन नाव तुझं घेता ते
लाजून लपून बसतं
       त्या मनाचे सगळे नखरे
       तुला आपसूक समजावं
       अन तुझ्या ओठांच्या कौतुकानं
       नेहमीच मला सजवावं….।।२।।

माझ्या कविता नेहमी तू
मन लावून वाचतेस
"मीच याची राधा का ?"
विचार हाच करतेस
       मिरा बनून तूच मग
       माझ्या प्रेमात पडावं
       अन तुझ्या ओठांच्या कौतुकानं
       नेहमीच मला सजवावं….।।३।।

-प्रशांत भोपळे
(Date:३१/१०/२०१५)


Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

इतकं प्रेम का करतो ?

 तुला कोणी बघीतले तर
सहन मला होत नाही
इतकं प्रेम का करतो
माझं मलाच कळत नाही……।।

कळत नाही का तुझी
प्रत्तेक गोष्ट हेरतो
नजरेत तुझ्या वाचून तुझी
प्रत्तेक इच्छा पूर्ण करतो
       तुला न कळता तुझी
       कोणतीच हौस उरत नाही
       इतकं प्रेम का करतो
       माझं मलाच कळत नाही……।।१।।

कधी खळी कधी डोळे
याचं कौतूक करतो
तुझ्या अदा नेहमीच असं
काव्यामध्ये लिहतो
       तुझ्या शिवाय कवितेत माझ्या
       दुसरं कोणीच दिसतं नाही
       इतकं प्रेम का करतो
       माझं मलाच कळत नाही……।।२।।

तुझं येण तुझं जाणं
स्वप्नात रोज दिसते
साथ तुझी स्वप्न सागरी
आनंदी मज करून जाते
       निघून जाण स्वप्नातून
       सहन मला होत नाही
       इतकं प्रेम का करतो
       माझं मलाच कळत नाही……।।३।।

तुझं  हास्य पाहण्यासाठी
जीवाची पण पैज असते
पाणावलेल्या नयनी तुझ्या
माझे हृदय थैर्य असते
       तुला हसता पाहील की
       आनंद कमी पडत नाही
       इतकं प्रेम का करतो
       माझं मलाच कळत नाही……।।४।।
इतकं प्रेम का करतो
माझं मलाच कळत नाही……

-प्रशांत भोपळे
(Date:३०/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

प्रेमाची किंम्मत

तुझं प्रेम झाडासाठी
मुळासारखी बात आहे
माझं अस्थित्व टिकवून जणू
शेवटपर्यंत साथ आहे……।।

"माझ्या प्रेमाची किंम्मत काय?"
जेव्हा तू विचारलंस
कसं सांगू अमुल्य रत्नाला तू
मापू का ग पाहिलंस….
       विकून सारं जग कुबेरा
       तरी किंमत अपूर्ण आहे
       माझं अस्थित्व टिकवून जणू
       शेवटपर्यंत साथ आहे……।।१।।

तुझं प्रेम सखे जणू
हृदयासाठी श्वास आहे
नसेल प्रेम तुझं तर
जीवन जणू शाप आहे
       तुझं प्रेम आयुष्यात माझ्या
       जगणं माझं उरलेलं
       माझं अस्थित्व टिकवून ते
       शेवट परियंत पुरलेलं……।।२।।
 माझं अस्थित्व टिकवून ते
शेवट परियंत पुरलेलं……

-प्रशांत भोपळे
(Date:२९/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

पुन्हा नव्याने

मालवणाऱ्या दिव्यामध्ये
तेल थोडं भरुया
चलं सखे पुन्हा नव्याने
प्रेम आपण करूया……।।

पावला गणित पावलं सखे
कमी होती पडली होती
आपल्या नात्याच्या वस्त्राची
घडी थोडी मोडली होती
       उसवलेल्या जुन्या वस्त्राचे
       धागे पुन्हा विणूया
       चलं सखे पुन्हा नव्याने
       प्रेम आपण करूया……।।१।।

काही कविता राहिल्या होत्या
काव्य आहेत अधूरी
आपल्या बोलक्या नात्याची
कहाणी आहे अधुरी
       चलं यमक जुळवून आपण
       पुस्तक पूर्ण करूया
       चलं सखे पुन्हा नव्याने
       प्रेम आपण करूया……।।२।।

प्राजक्ताची ती फुले सखे
अजून आहेत रुसलेली
काही आपण वेचली होती
काही तिथेच राहिलीली
       चलं भेटून पुन्हा त्यांना
       रुसवा त्यांचा काढूया
       चलं सखे पुन्हा नव्याने
       प्रेम आपण करूया……।।३।।

पाऊल वाटा आपल्या जणू
हरवून गेल्या आहेत
चोर वाटा मनामधल्या
लपून बसल्या आहेत
        पुन्हा बनून मित्र वाटाड्या
       नवे रस्ते शोधूया
       चलं सखे पुन्हा नव्याने
       प्रेम आपण करूया……।।४।।

-प्रशांत भोपळे
(Date:२८/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

फक्त लढ

गर्दीमध्ये चालता चालता
स्वतः एकटच जगायचं
जीवन असंच आहे वेडी
असंच असतं जगायचं

आपलं दुखं लापवन्यासाठी
सगळ्यांसोबत हसायचं
अन एकांतात राहून वेड्या
डोळ्यांना त्या डोळ्यांना भिजवायचं
       एकटेपणाच्या अंधारात      
       मुसमुसत बसायचं
       जीवन असंच आहे वेडी
       पण आता असं नाही  जगायचं…।।१।।

त्याच गर्दीत चालता-चालता
हात तुझा धरेण
आणि हाती धरून हात तुझा
"फक्त लढ" म्हणेन
       तुझ्या गाली खेळण्याकरिता
       हास्य तुझं बनायचं
       जीवन असंच आहे वेडी
       पण आता असं नाही  जगायचं…।।२।।

बघ एकदा माझ्याकडे
असं नसत जगायचं
जीवन अशातच रडवणारा
आपण त्याला हसवायचं
       जीवन असेल कसातरी
       हात धरून जगायचं
       जीवन असंच आहे वेडी
       पण आता असं नाही  जगायचं…।।३।।

-प्रशांत भोपळे
(Date:२७/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

आठवणींचा गजरा

प्राजक्ताच्या झाडाला
बहर बनून फुललेला
आठवणींचा गजरा जणू
मनामध्ये माळलेला…
       पाहून ती फुले मला
       आठवण तुझी येते
       डोळ्यांमधल्या पाण्याने
       भिजून परत फुलते
तू जणू फुल ते
प्राजक्ता चे दिसतेस
माझ्या मना वेडं करून
हळूच रोज फुलतेस
       रोज सकाळी आठवण तुझी
       कोकीळागत गाते
       छेडून माझ्या कानाला ती
       हळूच उठवून जाते
मग मात्र दिवसभर
सोबत ती असते
माझ्या मधल्या कृष्णाला
तू पूर्ण करून जाते
       माझ्या मधल्या कृष्णाला
       तू पूर्ण करून जाते.....


-प्रशांत भोपळे
(Date: २६/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

तुझ्यासाठी

ऊन सावली च्या खेळामध्ये
सावली तुझी बनेन
अन माथ्यावरती भिजलेला
घाम तुझा बनेन मी
       अश्या वेळी थंड हवेचा
       झुळूक मीच बनेल
       तुझ्यासाठी शाम तुझा
       जिंकून सुद्धा हरेल ….।।१।।

बनेल मी डोळे तुझे
जग सारं बघण्याकरता
अन बनून जाईन वात जळती
तुला प्रकाश देण्याकरिता
       मनमंदिरी पुजता तुला
       दिवा तुझा बनेल
       अन तुझ्यासाठी शाम तुझा
       जिंकून सुद्धा हरेल ….।।२।।

कधी बनेल सुर्य मावळी
क्षीतीजा वरती रंगान्याकरता
कधी बनेल चंद्र पुनवेचा
मनात लाटा भरण्या करता
       त्या लाटांचा आवाज बनून
       मनात तुझ्या घुमेल
       तुझ्यासाठी शाम तुझा
       जिंकून सुद्धा हरेल ….।।३।।

कधी बनेल घरटे तुझे
चिमण्या सारखं जपण्याकरता
पंख तुला फुटूपर्यंत
घास प्रितीचा भरण्याकरता
       उडून जाता तू आकाशी
       उरलं घरटं बनेल
       अन तुझ्यासाठी शाम तुझा
       जिंकून सुद्धा हरेल ….।।४।।

तुझ्यासाठी शाम तुझा
जिंकून सुद्धा हरेल ….


-प्रशांत भोपळे
(Date: २५/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |

आयुष्य माझं गोठलेलं

तुझं कौतुक करून करून
पान एक भरलेलं
अन तुझ्या गालाच्या खळीमध्ये
आयुष्य माझं गोठलेल…….।।
 
तू अशी तू तशी
काय तुला सांगू
इतकं सुंदर का बनविलं
देवाशी का भांडू
       देवानं पण तुझ्या रुपी
       भ्रंमांड सारं लोटलेला
       अन तुझ्या गालाच्या खळीमध्ये
       आयुष्य माझं गोठलेल…….।।१।।

जेव्हा तुझ्या कायेवर
माझी नजर लागली रेंगू
लाजतेस किती तू
आता… काय तुला सांगू
       त्या लाजऱ्या नजरेमध्ये
       दरिया प्यार का बेहलेल
       अन तुझ्या गालाच्या खळीमध्ये
       आयुष्य माझं गोठलेल…….।।२।।

बडबड तुझी वेड्या लाटा
किनारी मी असताना
बोलक्या तुझ्या डोळ्यामध्ये
माझी कविता लिहिताना
       त्या लाटांच्या आवाजामध्ये माझं  
       मन आहे रमलेला
       अन तुझ्या गालाच्या खळीमध्ये
       आयुष्य माझं गोठलेल…….।।२।।

कोणी वेडा म्हणेल जेव्हा
कविता ही वाचेल
तुझ्या रुपाची थोडी टिपणी
त्यांना जेव्हा दिसेल
       तुझं नसणं माझ्यासाठी
       माझं अस्थित्व हरलेलं
       अन तुझ्या गालाच्या खळीमध्ये
       आयुष्य माझं गोठलेल…….।।३।।


-प्रशांत भोपळे
(Date: २४/१०/२०१५)


Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |Dream  

थोडं असं....थोडं तसं

स्वप्नामध्ये चोरून छुपून
आपण सारखं भेटायचं
थोडं असं थोडं तसं
प्रेम आपण करायचं….।।

कधी मुक्याने सारं काही
आपण बोलून बघायचं
कधी पलके झुकवून आपण
चोरून दुसऱ्या बघायचं
       तेव्हा माझ्या नजरेत तू
       स्वतःलाच बघून हसायचं
       थोडं असं थोडं तसं
       प्रेम आपण करायचं….।।१।।

कधी चांदण्या राती मध्ये
तारे मोजत निजायच
तुझ्या रूपाचं कौतूक करून
चंद्राला मी चिडवायचं
       चंद्राने पण रुसून तेव्हा
       ढगाआड लपायचं
       थोडं असं थोडं तसं
       प्रेम आपण करायचं….।।२।।

कधी सागर किनाऱ्यावर
वाळूमध्ये गिरवायचं
किल्ला करून कधी प्रितीचा
लाटांनपासून जपायचं
       सांज मावळे पर्यंत मग
       किल्लया जवळ बसायचं
       थोडं असं थोडं तसं
       प्रेम आपण करायचं….।।३।।

कधी थोडं भांडायचं
कधी तू पण रुसायचं
तुला मनवन्यासाठी मग मी
लाखो कष्ट करायचं
       माझ्या मिठीत येवून मग तू
       जग सारं विसरायचं
       थोडं असं थोडं तसं
       प्रेम आपण करायचं….।।४।।

थोडं असं थोडं तसं
स्वप्नात असं जगायचं.....


-प्रशांत भोपळे
(Date: २३/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Passion | Radha Krishna |Dream  

आज वाटतं पुन्हा मी

आज पुन्हा मला
वेडा व्हावस वाटतंय
वेड्यासारखं तुझ्यावरती
प्रेम करावसं वाटतंय

पुन्हा वाटतं तुझ्यासाठी
काव्य नवी करावं
तुझ्या गालाच्या लालीनं मग
शाई बनून उतरावं
       त्याचं शाईने तुझे रूप
       कवितेत पुन्हा मांडवं
       आज वाटतं पुन्हा मी
       प्रेम वेडं बनावं……।।१।।

प्रेम किती जडलेलं आता
कसं तुला सांगू
बोलशील तू तर चंद्र-तारे
देईन ओंजळीत सांडू
       सुखांनी साऱ्या तुझी
       ओंजळ मी भरावं
       आज वाटतं पुन्हा मी
       प्रेम वेडं बनावं……।।२।।

तुझ्या चेहऱ्याला आज
कमळ म्हणावसं वाटतंय
होवून भोंगा तुझ्या भोवती
उडत रहावसं वाटतंय
       नाना कष्ट करून तुला
       पुन्हा प्रेमात पाडावं
       आज वाटतं पुन्हा मी
       प्रेम वेडं बनावं……।।३।।

वाटत पुन्हा तुझ्याकडे
टक लावून बघावं
आघात होवून नजरेचा
जखमी होवून पडावं
       त्याच जखमी तुझं हास्य
       औषध बनून बरसावं
       आज वाटतं पुन्हा मी
       प्रेम वेडं बनावं……।।४।।

मग गाल ओढून माझे
"वेडा" मला म्हणावं
जग सारं विसरून तू पण
प्रेमात माझ्या पडावं
       "का इतका प्रेम करतोस?"
       असं तूच पुन्हा म्हणावं
       आज वाटतं पुन्हा मी
       प्रेम वेडं बनावं……।।५।।

आज वाटतं पुन्हा मी
प्रेम वेडं बनावं.......

-प्रशांत भोपळे
(Date:२२/१०/२०१५)

Tag: Love Poem | Marathi Kavita | passion Love | radha krishna

ती म्हणाली......!

ती म्हणाली "माझ्यावरी
कविता करून दाखव"
मी म्हणालो एकदा फक्त
हसून मला दाखव…।।

असं  म्हणता खुदकन हसली
उगाच गाली लाजली
तिच्या गाली खळीमध्ये
कविता माझी गोठली
       मी म्हणालो परत एकदा
       लाजून असंच दाखव
       ती म्हणाली "आधी मला
       कविता करून दाखव"…….।।१।।

बोलता बोलता बट सुटली
गाली येवून राहिली
सावरून मग बटेला तीने
नजर रोखून पाहिली
       बटेत  गुंतलेल्या माझ्या मनाला
       जरा…  मोकळा करून दाखव
       ती म्हणाली "आधी माझ्यावर
       कविता करून दाखव"……।।२।।

मग हात घेवूनी हाती तिचा
बोटांनी मी लिहिले
कावरी-बावरी होवून तिने
माझ्याकडे पहिले
       लिहीलं आहे खूप काही
       वाचून तूच दाखवं
       ती म्हणाली "नाही नाही
       परत करून दाखवं"……।।३।।


शेवटी झाली नाराज आता
रुसून तू  बसली
तिला मनवायसाठी बघ मज
कविता नवी सुचली
       वाचून माझ्या डोळ्यात मग तू
       होकार बोलून दाखव
       लाजून म्हणे "परत नवीन
       कविता करून दाखव"……।।४।।
लाजून म्हणे "परत नवीन
कविता करून दाखव"……

-प्रशांत भोपळे
(Date:२१/१०/२०१५)

Tag: love poem | romantic marathi kavita | passion | Radha Krishna

कृष्ण-बावरी

आरसा समोर घेवून जसा
स्वतःला माझ्यात बघते
तुझ्यामध्ये राधा मला
नेहमीच अशी दिसते……।।

हट्ट  कधी करते
कधी बालीश ती पण होते
भांडण करून माझ्याशी  कधी
रुसून मग ती बसते
       हाक ऐकूण बासरीची
       मग लगेच धावून येते
       तुझ्यामध्ये राधा मला
       नेहमीच अशी दिसते……।।१।।

दूर उभी धुंदीत माझ्या
भान हरपून जाते
उगाच लपून छपून कधी
माझे मन बघते
       धडधड होऊन काळजाची त्या
       मिठीत येवू बघते
       तुझ्यामध्ये राधा मला
       नेहमीच अशी दिसते……।।२।।


कधी बनते माय माझी
कधी प्रियेसी बनते
कधी हवून सख्या सारखा
कान माझे पिळते
सगळ्याच नात्यांची गोडी मला
एकाच नात्यात देते
       तुझ्यामध्ये राधा मला
       नेहमीच अशी दिसते……।।३।।

कधी होवुनी वादळ वारे
मनात माझ्या येते
कधी होवुनी सरी प्रितीची
मलाच भिजवून हसते
       त्या प्रितीच्या रंगामध्ये
       स्वतः रंगून जगते
       तुझ्यामध्ये राधा मला
       नेहमीच अशी दिसते……।।४।।

धाव घेवूनी माझ्यासाठी
बंधन तोडूनी येते
जरी दुरावा सात जन्मीचा
माझी होवून जाते
       माझी होवून जाता-जाता
       कृष्ण बावरी बनते
       तुझ्यामध्ये राधा मला
       नेहमीच अशी दिसते……।।५।।
तुझ्यामध्ये राधा मला
नेहमीच अशी दिसते……

-प्रशांत भोपळे
(Date:२०/१०/२०१५)

तुझ्यासारखा तुझा मी

माझ्या कुशीतली तू ,
अन तुझ्या डोळ्यातला मी…
तुझ्या श्वासात बसलेला ,
तुझ्यासारखा तुझा मी…….।।
         
कवटाळून जेव्हा तुला
मिठीत माझ्या घेतो
दूर जाण्याच्या भीतीने
कंठ भरून येतो
       अश्या वेळी भिजलेल्या
       डोळ्यातसुद्धा  तुझ्या मी
       अन तुझ्या श्वासात बसलेला
       तुझ्यासारखा तुझा मी….।।१।।
हट्ट करून छोटा मोटा
तुला मी सतावलेला
लाड तुझे करून सारे
मिठीत तुझ्या शिरलेला
       प्रेमा पोटी तुझ्या
       जणू लहान लेकरू मी
       अन तुझ्या श्वासात बसलेला
       तुझ्यासारखा तुझा  मी….।।२।।
असेच राहावे हे क्षण
आयुष्य भर जगण्याकरता
तुझ्या या आठवणी साऱ्या
माझ्यामधल्या पश्या करता ।
       या आठवणी मधली गीते
       कुणा न….  कळली जी
       जणू तुझ्या श्वासात बसलेला
       तुझ्यासारखा तुझा मी …….।।३।।
तुझ्या  श्वासात बसलेला
तुझ्यासारखा तुझा मी …….

-प्रशांत भोपळे
(Date: १९/१०/२०१५)
Tag: Love |Romantic |Marathi | Poem |Kavita

क्षणोक्षणी

क्षणा-क्षणा मध्ये तुझे
प्रेम आहे पेरलेले
अन आठवणीत तुझ्या  जणु
आभाळ आज भरलेले .....

तू अशी वेड्या सवं
आभाळी या रंगते
इंद्रधणु जणू श्रावणी
क्षितिजावरती तरते
       त्याच क्षिताजावरती माझे
       अस्तित्व आहे टिकलेले
       तुझ्या आठवणी क्षणोक्षणी
       आभाळ हे भरलेले….।।१।।

तुझी काया जणू मंदिरी
दिप एक तेवलेला
तुझी काया जणू मंजिरी
वणवा नवा पेटलेला
       याच कायेवरती माझे
       प्रेम आहे जडलेले
       तुझ्या आठवणी क्षणोक्षणी
       आभाळ हे भरलेले….।।२।।

हास्य तुझे कसे सांगावे
गारवा हा प्रभाती
गालावरती सुर्य शोभती
खली जणू नभाती
       त्याच खळीमध्ये माझे
       आयुष्य आहे दडलेले
       तुझ्या आठवणी क्षणोक्षणी
       आभाळ हे भरलेले….।।३।।

डोळे जणू फुलपाखरे
प्रेमबागी या भिरभिरती
तुझ्या हास्याने सगळे क्षण हे
फुलाप्रमाणे फुल्फुलती
       त्याच हास्यासाठी सखे
       काव्य आज जमलेले
       तुझ्या आठवणी क्षणोक्षणी
       आभाळ हे भरलेले….।।४।।

तुझ्या आठवणी क्षणोक्षणी
आभाळ हे भरलेले….

-प्रशांत भोपळे
(Date:१८/१०/२०१५)

तुझे बोलके डोळे

नजरेत माझ्या प्रेम पाहून
लाजून घट्ट मिटतात
तुझे बोलके डोळे मला
खूप काही सांगतात….।।

म्हणतात कधी "वेडा" मला
कधी "निर्लज्ज" बोलतात
तक लावून पाहता तूला
"असं नको... बघु" म्हणतात
       वेडे होऊन माझ्यासाठी
       माझ्यामध्ये रमतात
       तुझे बोलके डोळे मला
       खूप काही सांगतात….।।१।।

बनवून कधी चातक मला
स्वतः चंद्र बनतात
कधी होऊनी रातराणी ते
स्वप्न माझे बघतात
       त्याच स्वप्नी माझ्यासाठी
       माझे जग बनतात
       तुझे बोलके डोळे मला
       खूप काही सांगतात….।।२।।

हरवून कधी माझ्यामध्ये
स्वतःला शोधत बसतात
म्हणतात मलाच प्रेमवेडा
पण वेंड माझेच बनतात
       याच वेड्या कृष्णाची ते
       वाट रोजच बघतात
       तुझे बोलके डोळे मला
       खूप काही सांगतात….।।३।।

दूर जाता पाणावूनी ते
चार थेंब गाळतात
वियोगाच्या दुःखामधी ते
पाऊस बनूनी भिजतात
       पुन्हा नव्या भेठीसाठी
       हाक मला देतात
       तुझे बोलके डोळे मला
       खूप काही सांगतात….।।४।।

भेट होते पुन्हा तेव्हा
मन भरून बघतात
"खूप miss केला तुला "
"मिठीत घे रे"  म्हणतात
       मिठीत घेता ओलेचिंब
       खांदे माझे करतात
       तुझे बोलके डोळे मला
       खूप काही सांगतात….।।५।।

तुझे बोलके डोळे मला
खूप काही सांगतात….

-प्रशांत भोपळे
(Date:१७/१०/२०१५)

Tag: Romantic Marathi Poem | Kavita | Love | Radha | Krishna | Eyes |

कोण ही राधा ?

तुझं  नसणं असण्यासारखं
म्हणून कविता जमतात
पण
"कोण रे तुझी राधा ?"
असे सगळेच मला म्हणतात…।।

जग आहे इतका मोठा
डोळे माझे दोन
कसं सांगू सगळ्यांना
राधा… आहे तरी कोण
       त्या राधेच्या शोधामध्ये
       डोळे माझे दमतात
       "कोण रे तुझी राधा ?"
       असे सगळेच मला म्हणतात…।।१।।

प्रत्तेक मुलीमध्ये तिचा
शोध घेत आहे
रोज नव्या धुंदीमध्ये
कविता नवी  लिहीत आहे
       मग नेमकी राधा कोण आहे
       कवितेत माझ्या शोधतात
       "कोण रे तुझी राधा ?"
       असे पुन्हा मला म्हणतात…।।२।।

कोण जाणे मनात माझ्या
छबी तुझी काय आहे
मी वासरू तिचे
कधी तू माझी माय आहे
       तुझ्या कुशीमध्ये माझी
       सगळी स्वप्न रेंगतात
       "अरे कोण तुझी राधा ?"
       मग सगळेच मला म्हणतात…।।३।।

कोण समजू शकेल आता
राधा कुठे कोण आहे
आत्मा आमची एक जरी
शरीरं ही दोन आहे
       माझ्या प्राणामध्ये फक्त
       आभास तुझे रेंगतात
       "कोण बरे राधा ही ?"
       सगळेच मला म्हणतात…।।४।।

"कोण बरे राधा ही ?"
सगळेच मला म्हणतात…

-प्रशांत भोपळे
(Date:१६/१०/२०१५)
Tag: Marathi Kavita | Romantic Poem | Radha Krishna | Love