बुधवार, २४ फेब्रुवारी, २०१६

तू, मी आणि कॉफी

एका संद्याकाळी फक्त
तू, मी आणि कॉफी
तिघेच बसलो होतो
आणि काहीच नव्हतं बाकी…….।।

दूर कराया एकटेपणा
कॉफी ला साखरेची साथ
तुझ्या माझ्या प्रेमाची
अशीच आहे बात
       बस्स तुझ्या मध्ये प्रित माझी
       विर्घळायची बाकी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।१।।

नजरेत तुझ्या माझी नजर
खोलवर बुडली होती
अबोल आपलं प्रेम ती
इशार्यांनीच बोलत होती
       प्रेमाची ही कबुली पण
       कधीच नाही ओठी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।२।।

वेळ असाच निघून गेला
एकमेकात हरता-हरता
तुझं-माझं आयुष्य
पूर्ण थोडं करता-करता
       अश्या क्षणी वेळेच पण
       भानच विसरू खोटी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।३।।

शेवटी नाही राहवून मी
हात तुझा हाती घेतो
"प्रेम करतेस का माझ्यावर?"
एवढंच तुला बोलून जातो
       तुझ्या झुकल्या नजरेमध्ये
       सगळे उत्तर बाकी
       एका संद्याकाळी फक्त
       तू, मी आणि कॉफी…….।।४।।

एका संद्याकाळी फक्त
तू, मी आणि कॉफी……

-प्रशांत भोपळे
(Date:२४/०२/२०१६)

Tag: Romantic | Marathi | Poem | Kavita | Passion । Love 

1 टिप्पणी:

  1. अगदी असाच घडला होता माझा बरोबर, अस वाटत आहे जस तुम्ही तो शण कागदा वर उत्रोला आहे

    उत्तर द्याहटवा